Tijd gaat zooooo snel, laatste weken van project!!

Halloootjes allemaal!

Mijn derde verslag!!! jaja, het gaat echt gebeuren. Ik ga weer een verslag schrijven. Dit op een klein beetje aandringen van wat vriendinnen..:D

Er is ondertussen natuurlijk weer genoeg gebeurd. Ten eerste ben ik natuurlijk hier jarig geweest. Dit was echt een topdag! Met slingers en een lekker gekookt eitje van mijn roomies bij mijn ontbijtje begon mijn dag al goed. Op de uni heeft de hele groep voor me gezongen en kreeg ik een balinees kussen (soort zwangerschapskussen alleen dan anders :P en nee ik ben niet zwanger) als cadeautje, heel erg lief! De rest van de dag hebben we lekker een juice gedronken met een heeeerlijke chocoladetaart, zijn we 's middags naar een waterval geweest om te relaxen en mocht ik 's avonds kiezen waar we gingen eten! haha! Zelfs van de restauranteigenaar nog een cadeautje gehad! Erg leuke dag dus!
Later die week hebben we nog een verjaardag gehad van Kristelien...een week vol taart en gezelligheid dus!!!

Het weekend daarna kwamen mijn ouders. Ik ben ze samen met onze driver wezen ophalen in Den Pasar. Wat was dat raar om m'n ouders te zien hier in Bali. Super leuk! Ze hadden al hele verhalen over de reis tot dan toe en Bali. We hebben veel gedaan in deze week samen. Ik heb dan ook vrij genomen om hun heel Bali goed te kunnen showen. Het grootste spektakel begon toen de gehuurde scooters aankwamen en mijn ouders op de scooter Bali door konden crossen! Ik had niet gedacht dat m'n ouders zich zo snel konden aanpassen aan een heel chaotisch verkeer! Leuk om te zien hoe ze genoten van het scooter rijden!
Een bijzonder onderdeel was het bezoeken van mijn project. Het was zo gaaf om te laten zien hoe ik ondertussen geparticipeerd ben in de dovengemeenschap. Via mijn ouders werd ik me er bewust van hoe speciaal het eigenlijk is dat ik tussen deze mensen leef en ik als familie wordt behandeld door hun. De rest van de week hebben we nog heel veel gedaan samen. Volgens mij heb ik het Balinese gevoel goed over kunnen dragen. Ze hebben dan ook wel het echte leven van Bali gezien!

Toen ze weg gingen had ik, onverwachts, toch wel wat moeite met het afscheid nemen. Ik was net een beetje gewend aan hun in Bali en dan gaan ze weer weg! Het scheelt dat het een enorme leuke week was geweest. Het afscheid was daarin tegen niet zo leuk, want toen hun vertrokken had ik koorts van 40 graden. De dagen daarna bleef dit zo en dus besloot ik om de derde dag maar naar het ziekenhuis te gaan, omdat ik me zo slecht en slap voelde. Hier heb ik, na een grondig onderzoek naar Dengue, malaria of een andere enge ziektes, voor 5 uur (in plaats van 2 uur wat ze aan het begin aangaven) aan het infuus gelegen met paracetamol en vitamines om op te sterken. Ik voelde me na dit infuus al een stuk beter en de dagen erna ging het vrij goed. Wel nog wat zwakjes, maar gelukkig zorgden de meiden en jongen erg goed voor mij. Charly stopte zelfs me helemaal in...haha! En ik kreeg een verwenmandje van wat dames! Genoeg reden om na 6 dagen er weer helemaal bovenop te zijn.

Het weekend daarna ben ik een weekendje op pad geweest met Kristelien. Eerst een nachtje naar Ahmed waar we hebben gesnorkeld en midden in de nacht in het zwembad bij het hotel een duik namen. Heerlijk genieten was dat. Vervolgens hebben we de mooiste route ooit gereden op de scooter via de oostkust van Bali. Na een bezoekje te hebben gebracht aan het waterpaleis zijn we doorgereisd naar de Baturvulkaan waarvoor we die nacht om half 4 uit bed moesten om hem te gaan beklimmen. Hier sloten Rynk en Annika (vriendin van Rynk) aan om samen een enorm gave tocht te lopen die behoorlijk zwaar was, omdat het stijl omhoog klimmen was. Kristelien kon het dan ook niet volhouden en is met Rynk afgehaakt halverwege. Erg jammer, maar met Annika was het ook erg gezellig. De zonsopgang was niet enorm bijzonder (niks kan de mooie zonsopgangen in NL verslaan), maar het uitzicht en de route naar beneden waren adembenemend. We hadden een gezellige gids en springend en fotomakend zijn we de vulkaan afgelopen. Een stoere en mooie ervaring.

Na weer een week enorm druk te zijn geweest met mijn project, ben ik een weekendje wezen partyen in het zuiden in Kuta met Robin, Dionne, Nardine en Charly. De twee weken vakantie van alle scholen op Bali waren ingegaan, waarop een groot deel van de groep besloot om rond te gaan reizen op Bali of Java. Na via de westkust (230 kilometer in totaal) terug te zijn gereden naar Singaraja met een adembenemende zonsondergang aan het strand, skypmeeting met mijn vriendinnetjes van de middelbare school en mijn familie en een mooie tocht met veel gezelligheid, begon de week van logeren, lekker eten en gezelligheid met Dionne, Nardine en Charly.

Het project wat nog maar 3 weken zou duren voor mij, maakte iets wat stress los en dus is elke dag een lange dag studeren geweest afgelopen week. Ik heb nog steeds enorm veel lol in mijn project en merk dat ik ze ook wel heel erg zal gaan missen als ik hier over, nu twee weken, mijn project zal afronden. Ik heb afgelopen week filmpjes gemaakt met de kinderen die in de workshop van komende week naar voren zullen komen. Dit ging onverwacht enorm goed en dus zijn er mooie filmpjes als resultaten naar voren gekomen. Aankomende woensdag dus de workshop waar ik de afgelopen maanden naar toe heb gewerkt. Ik zal hierin de dove ouders, de dove kinderen, de dovengemeenschap en de leerkrachten interactief voorlichten over het ondersteunen van het dove kind bij de educatie die ze krijgen. Mijn eigenlijke doel van het project was om de verantwoordelijkheid van de ouders te vergroten, maar na grondig onderzoek ben ik erachter gekomen dat het gedrag van de kinderen, het vrij slechte inclusieve onderwijs, de leerkrachten die geen Kata Kolok kunnen en de cultuur eerder de oorzaken zijn van het niet naar school gaan van de kinderen. Iets om dus adviezen over te gaan geven aan de leerkrachten en wat opvoedadviezen mee te geven aan de ouders. Ik ben er ondertussen wel achtergekomen dat er nog heel veel kan gebeuren in dit project en ook bij het implementeren van de adviezen zal eigenlijk een nieuwe student nodig zijn.

Er komt dus een spannende en leuke week aan, waarna ik mijn project zal gaan afsluiten en de verslaglegging zal gaan doen. Erg veel zin in... En natuurlijk kijk ik ondertussen ook enorm uit naar het bezoekje van mijn lieve vriend.... Hij komt al over 3 weken! Heerlijk gevoel.

Met nog 1,5 maand om te genieten van Bali, ga ik ook wel weer verlangen naar Nederland en mijn familie en vrienden! Maar zoals ik al zei eerst heeerlijk genieten van het bijzondere leven op Bali met alle nieuwe vrienden die ik hier heb gemaakt. Ondanks dat het leven hier normaal is geworden geniet ik nog steeds volop van alle bijzondere momenten hier!

Liefs en groetjes aan iedereen daar!!!!!!
Het warme, mooie, bijzondere thuis in Bali